રાહબર હસતા રમતા
લૂંટી ગયા;
પરપોટા હતા લાગણીના ફૂટી ગયા.
ઘાયલ થવાનું અમારું તય હતું
તીર તીરછી નજરના વછૂટી ગયા.
મહેલ હતા સહુ કાચના સપનાંનાં;
આંખ ખૂલી ન ખૂલી ને તૂટી ગયા.
ફૂલોના દર્દને તો કોઈએ ન જાણ્યું;
સુંદરતા દેખી હર કોઈ ચૂંટી ગયા.
જેણે આપ્યો હતો પ્રેમનો પયમાનો;
પ્રેમામૃતમાં વિરહ વિષ ઘૂંટી ગયા.
ખાંડણિયામાં માથું મૂક્યું છે મેં પણ;
કૂટનારા દોસ્ત જ હતા,
કૂટી ગયા.
ગાંઠ પર ગાંઠ બાંધવાનો અર્થ શો?
સગપણો જ્યારે સઘળા છૂટી ગયા.
ખામોશ રહી કહેવાનું કહી દે નટવર;
શબ્દ તો હતા ઘણા,
હવે ખૂટી ગયા.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું