જીવાતી નથી દોસ્ત, આ જિંદગી માપીને;
ચાલ્યા જાય છે જ્યારે કોઈ સંબંધ
કાપીને.
એ છે તો પછી કેમ દેખાતો નથી કોઈને?
કેમ સમજવું? પ્રભુ બેઠો છે
સર્વ વ્યાપીને!
મારી પાસે જે કંઈ છે એ લઈ લે, સનમ;
બનાવી દીધો તેં કુબેર દિલ તારું
આપીને.
રહું છું દોસ્ત, હું ય નાજુક કાચના
ઘરમાં;
પથરો લઈ બેઠાં છે કેટલાક લોકો
ટાંપીને.
વાંચવું હોય તો વાંચી લે સનમ, તું પણ;
જીવું છું દિલની દિવાલે નામ તારું
છાપીને.
મન બની જશે મંદિર ને થઈ જશે પાવન;
જોઈ લે, દિલમાં
પ્રેમદેવતાને તુ સ્થાપીને.
આજે નહીં તો કાલે થશે પસ્તાવો તને પણ;
ગઈ છે વાત નટવરની તું સાવ ઉથાપીને.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું