હું ય જાણું એ એક આભાસ છે;
અને તો ય મારા માટે ખાસ છે.
હું મને જ નથી મળતો એમ તો;
અને મારી સૌને અહીં તલાશ છે.
ચોમાસાની કોને ફિકર છે હવે?
આંખોમાં ચોમાસું બારેમાસ છે.
ભલે સુમન ગમે ત્યાં સંતાડે એ;
ભમરો એ જાણે ક્યાં સુવાસ છે.
જેવી છે જિંદગી એ જીવવી પડે;
તો ય જીવતર સૌને ક્યાં રાસ છે?
થોડી જગા ચાહું તમારા દિલમાં;
શું મારા માટે થોડો અવકાશ છે?
લખતો રહ્યો જેના માટે હું સતત;
વાંચવાની એને ક્યાં નવરાશ છે?
રોજ રોજ પરીક્ષા આપે રાખું હું;
કદી કહી દો, નટવર તું પાસ છે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું