જોતજોતામાં કામ મારું કરી ગયા એઓ તમામ;
હું કશું ય ન કરી શક્યો એવો છે એમનો દમામ.
ન એમનો કોઈ દોષ છે ન મારો કોઈ વાંક ગુનો;
હું માણસ,
એ ય માણસ,બન્ને
સંજોગનાં ગુલામ.
મદિરા પીવા અધીરા થઈ ગયો હતો મયખાને;
ત્યાં ય સાકીએ ભર્યું એના આંસુંથી મારું જામ.
ન માંગું હું સોના ચાંદી, ન ચાહું હું હીરા મોતી;
બસ આખરી વેળા હોઠો પર આવે એમનું નામ.
કબરમાં સુતા સુતા જોતો રહીશ હું એમની રાહ;
આવતા જતા નીકળે અહીંથી તો કરીશ સલામ.
કોઈને હું યાદ હોઈશ કે નહીં કોણ જાણે દોસ્ત;a
વતન તનમાં વસાવ્યું મેં,વીસરી ગયું મને ગામ.
જ્યાં મળી જાય તારા સપનાનાંને એક સહારો;
કરી લે જે નટવર તું ય ત્યાં જિંદગીભર કયામ*.
(*કયામ=વિશ્રામ)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું