એમને હું મારા પોતાના ગણી રહ્યો છું.
રાતભર વાવતો રહ્યો તારા જ સપનાં;
ને મીઠા મધુરા ઉજાગરા લણી રહ્યો છું.
તને કદી શીખવ્યા હતા પાઠ પ્રેમના;
પ્રમેય પ્રેમના તારી પાસે ભણી રહ્યો છું.
ઓ સનમ તને મનાવવા શું કરું વધુ?
તારા કાજ સૌને હવે અવગણી રહ્યો છું.
મારા મનોપ્રદેશ પર તારું જ રાજ છે;
એ મનોરાજ્યનો ક્યારેક ધણી રહ્યો છું.
એક વાર ભૂલથી સ્પર્શી ગઈ’તી મને;
સંતુરની જેમ હજુ હું રણઝણી રહ્યો છું.
ન પૂછ શું હાલત છે મારી તારા વિના;
હર શ્વાસે શ્વાસે હું ખુદને હણી રહ્યો છું.
વેદના પ્રસવની જનેતા જ માણી જાણે;
રોજબરોજ એક કવિતા જણી રહ્યો છું.
તારતાર થઈ નટવર સંબંધોની ચાદર;
લાગણીના તાણાવાણાથી વણી રહ્યો છું.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું