મને તો એમ હતું કે એ મને બહુ વહાલ કરે છે;
નજમ મારી વાંચી એ બીજાનો ખયાલ કરે છે.
આજકાલમાં મળવાનું આવી કહી કદી ન આવે;
સપનાંમાં આવી સતાવી બહુ બુરા હાલ કરે છે.
મહેફિલમાં મળે છે સહુને મને છેક અવગણીને;
નજરોનાં નજરાણાથી સહુને માલામાલ કરે છે.
પડી જાય કદી નજર મારી એના પર અચાનક;
શરમ ઓઢી એ ગુલાબી ગાલ લાલ લાલ કરે છે.
ચાહું તો ય આપી ન શકું જવાબ હું કદી એને;
નજરો નચાવી મને બહુ કઠિન સવાલ કરે છે.
મારા દિલના બદલામાં માંગ્યું છે મેં દિલ એનું
આ નાનકડી મારી માગણી ક્યારે બહાલ કરે છે?
એના હર કદમે કદમે પાથરતો રહ્યો દિલ મારું;
ઠોકરે મારી મારા દિલને મતવાલી ચાલ કરે છે.
વીતી રહી છે જિંદગી મારી બસ એ ઇંતેજારમાં;
જીવનમાં મારા આવી ક્યારે મને ન્યાલ કરે છે?
લખતો રહ્યો નટવર એના દિલને રાજી રાખવા;
મિત્રો મારા અમસ્તાં કહે યાર, તું કમાલ કરે છે.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
આપના હર સુચનો, કોમેન્ટસ આવકાર્ય છે. આપનો એ બદલ આભારી છું